Marzyliśmy o wolnej Polsce. Wtedy było to bujanie w obłokach. Dzisiaj wolna Polska jest faktem. Nie jest w pełni na miarę naszych marzeń – ale jest niewątpliwie wolnym i demokratycznym krajem.
Pismo młodzieży solidarnej „Bajtel” było jednym z wielu nielegalnych wówczas czasopism opozycyjnych. Było największym podziemnym pismem młodzieżowym w kraju. Było też jednym z najpopularniejszych w regionie śląsko-dąbrowskim i nie tylko. Miało nakład od dwóch aż do pięciu tysięcy egzemplarzy, co jak na warunki „podziemne” było sporym osiągnięciem. Niektórzy nie chcą w to uwierzyć, ale „Bajtel” redagowany był tylko przez jedną osobę! Ryszard Zając napisał też wszystkie teksty (poza przedrukami) w „Bajtlu”. Instytut Pamięci Narodowej rozpowszechnia nieprawdę, dopisując mi do zespołu redakcyjnego cztery osoby! Kłamstwo IPN zostało stwierdzone w prawomocnym wyroku sądowym!
Zobacz – JAK KŁAMIE IPN
Pierwszy numer (ksero), został sfinansowany przez Tadeusza Jedynaka, który przekazał 200 USD z nagrody (500 USD) przyznanej mu przez „Polcul Foudation” – Niezależnej Fundacji Popierania Kultury Polskiej z Australii.
Kolejne numery drukowane były w technice offsetowej (na Romayorze) w podziemnym wydawnictwie prasowym „Myśl”, w drukarni pod Warszawą. Kilka numerów wydrukował osobiście w tej drukarni redaktor i wydawca „Bajtla”. Wspólny dyżur na tzw. skrzynce, czyli nielegalnym punkcie kontaktowym (Warszawa, rejon ul. Niepodległości) pełnił wówczas m.in. z Joanną Kluzik Rostkowską, studentką z warszawskiego NZS (późniejszą minister edukacji).
Od numeru drugiego „Bajtel” samofinansował się, tj. utrzymywał się ze sprzedaży nakładu (płacąc określoną prowizję swoim kolporterom) oraz z dobrowolnych wpłat na fundusz redakcyjny. W warunkach „podziemnych” nielegalny „Bajtel” miał więc charakter nie tylko opozycyjny, ale i komercyjny – utrzymywali go jego Czytelnicy.
Czytelnicy pisma tworzyli w różnych miejscach kraju Kluby Młodzieży Solidarnej. Pismo oraz Kluby były wspólną inicjatywą Tadeusza Jedynaka oraz Ryszarda M. Zająca.
Kluby Młodzieży Solidarnej powstały w miastach: Będzin, Bydgoszcz, Bytom, Chorzów, Gliwice, Katowice, Rybnik, Tychy. Powstał także Klub na Uniwersytecie Śląskim
Ponadto próby zakładania Klubów Młodzieży Solidarnej podejmowano w miastach: Bielsko-Biała, Czeladź, Kraków, Mikołów, Olkusz, Piekary Śląskie, Racibórz, Warszawa – Ursus, Warszawa, Zamość, Wrocław, Żory.
Ze względów bezpieczeństwa, początkowo „Bajtel” nie ujawniał nazwiska swojego redaktora i wydawcy. Dopiero w późniejszych numerach „Bajtla” wskazano, że „przedstawicielem redakcji” (czytaj: redakcją) jest Ryszard Zając.
W konspiracji posługiwał się pseudonimami: „Paweł” oraz „Krzysztof”.
Kontakt z redakcją oraz Górnośląskim Klubem „Solidarność i Młodzi” można było nawiązać poprzez osoby: Grażyna Aloszko, Teresa Baranowska, Tadeusz Jedynak, Lech Osiak, Piotr Polmański, Kazimierz Zadłużny, Józef Zajkowski.
Do najbardziej aktywnych kolporterów „Bajtla” należeli m.in.: Tadeusz Jedynak, Piotr Polmański, N.N. w Bydgoszczy i Warszawie
Wszystkim, którzy kolportowali i czytali „Bajtla” należą się szczególne wyrazy podziękowania.
Najbardziej powinniśmy wszyscy dziękować Tym, którzy nieustraszenie „knuli” marząc o wolnej Polsce.
O większości z nich zapomniano, często dzisiaj żyją w biedzie, niekiedy Ich zasługi przypisują sobie inni…
WESPRZYJ PROJEKT – WPŁAĆ PROSZĘ DATEK NA KONTO FUNDACJI: 71 1020 2498 0000 8902 0590 7557
pobierz blankiet wpłaty